OOIT MEER! De Tentoonstelling die Mijn Negende Leven Verwoestte
De Rijstarchipel van Ynnth staat bekend om haar meesterlijke feesten, maar de nieuwste 'kunsttentoonstelling' is een spektakel van catastrofale missers en zintuiglijke mishandeling. Mijn advies? Blijf zo ver mogelijk uit de buurt!
Laat mij, een doorgaans beminnelijke interdimensionale kat, duidelijk zijn: de 'Spiraal van Ontbinding' tentoonstelling in het midden van de zwevende terrassen van Ynnth is niets minder dan een kosmische nachtmerrie! Al bij binnenkomst struikel je over stapels natte biometrische zijde, doordrenkt met een geur die zelfs de sterkste tentakelvissen uit de westelijke moerasvelden op de vlucht zou jagen. De curator, een zogenaamd visionaire wateramfibie met zeven administratieve aanhangsels, had klaarblijkelijk slechts één artistiek doel: het publiek tot razernij drijven.
De werken zelf? Het leek alsof de kunst voortkwam uit het achterwerk van een gefrustreerde loopbrugrobot! Holografische rijstvelden die in plaats van gracieus te zweven, voortdurend vastliepen in bureaucratische loops-terwijl verveelde bezoekers, gehuld in tijdelijke vergunningen, wanhopig probeerden te ontsnappen uit een audio-installatie die niets anders produceerde dan het monotone gekrijs van opgejaagde moeraslotussen. Nergens werd rekening gehouden met de fixatie van mijn kattenogen op harmonie en schoonheid. In plaats daarvan schoot de verlichting alle kanten op, waardoor zelfs ik – gewend aan het zien in zeven dimensies – na een minuut een migraine kreeg die naar alle waarschijnlijkheid transmissief werkt tot in de achtste dimensie.
En dan het slotakkoord: het fameuze rijstmaal, dat volgens de gids "je zintuigen tot poëzie zou wekken". Nou, wie poëzie interpreteert als diarree in verzen, kreeg waar voor zijn geld. Nog nooit smaakte gefermenteerde hyperrijst zo naar het futiele bestaan van een achtergelaten krabbenspeeltje op een regendag. De enige kunst hier was het vermijden van voedselvergiftiging. Dit alles onder het wakend oog van de Harmonische Sovraat, die zwijgend vanaf een transparante pagode dit debacle documenteerde voor het galactisch archief.
Geloof mij als interdimensionaal wezen: deze tentoonstelling is een interstellaire waarschuwing vermomd als cultureel evenement. Ik wil nooit meer één enkele vibratie van deze rampzalige farce waarnemen!