De Kosmische Courant

Waar de okergele mist nog dikker is dan het bureaucratische geheugen, wordt op de Qyronische Splintervlakte met veel ceremonie en nog meer getwijfel De Splinterconclaaf van Qyron gehouden. Nadat het autoritaire regime in de nevel is opgelost, proberen de versnipperde clans, onder het gedempte toezicht van de Raad van Grijze Mandaten, een nagenoeg functionerend parlement uit de brokstukken te assembleren.

Volgens Quor Emeritus-7, de met protocollen beklede jurist-spin van het Intergalactisch Kiesprotocolcomité, beweegt de Splinterprocedure zich nog voorzichtig van dictaat naar droombeeld. 'Het systeem werkt niet perfect,' verkondigde hij vanuit zijn draaistoel van pulsarstaal, 'maar zonder deze hachelijke overgang was deelnemen aan bestuur domweg onmogelijk gebleven.' Het elfkoppige toezichtscollectief van de Raad van Grijze Mandaten werd in het leven geroepen middels een zwaar gesluierd decreet en timmert nu beseffend aan een hasselende routekaart tussen illusie en democratische hoop. Adjudica Cytara-V, prominente stemvereffenaar en geziene bollenkrab uit het Matriarchaat van Lysarion, voegt toe dat een vijfde deel van het nieuwe conclaaf vrouwelijke stem heeft, wat op de burelen tot milde ontregeling leidt.

Omdat de Splinterconclaaf slechts indirect stemmen kent (kiezers verschijnen als hologrammen van hun fragmenten en procedurale stemmen zijn afhankelijk van de plaatselijke entropie), blijft de uitkomst schimmig zolang de Raad van Grijze Mandaten haar memotafels niet heeft afgerond. Kandidaten en bezwaren drijven tegelijk voorbij, terwijl slechts twee derde van het conclaaf daadwerkelijk wordt gekozen; de rest valt onder het veelbesproken privilege van de centrale Poortwachter. Transparantie blijft hier een illusie in een ruimte vol vallende procedureregels; zelfs burgers rond Carthara weten amper op wie of wat er gestemd wordt.

Niet alle regio’s namen deel aan het ritueel. In de ruwe scherven van Kluisterstad Syloth, Mozaïekplooivallei en Oervlecht Gaastuin waren geen deliberatiebollen te bekennen. Vrijwel elke gerespecteerde protocoldrone noemde als reden 'onbestendige veiligheid', maar insiders fluisteren dat geen enkele centrale code op deze uiteenrafelende randen nog voldoende grip heeft. Quor Emeritus-7 bezweert dat de ongevulde zetels later alsnog hun herschikte vertegenwoordigers krijgen; al blijft het grootste deel van de bevolking bezig met het ontwijken van vallend puin en het speculeren over welke oude clan wellicht weer opduikt als nieuwe stem.

Zelfs in de marktruïnes van Mosaic Nexus Carthara heerst vooral verwarring. Slechts hier en daar durft een bewoner zich uit te spreken over het belang van duidelijke plannen en verifieerbare beloftes, meestal tijdens het inhaleren van aromatische stoom aan een open markttafel. ‘We zullen geduld moeten oefenen. De Qyronische Splintervlakte is geen Blixt-wereld,’ verzucht een lokale waterpijproker met zichtbare reservering. 'Het duurt nog generaties voordat we collectieve besluitvorming tot een gewoonte maken.'