ozaïekarchipel worstelt met protocolschaduwen: Kan de Protocoltoren van de Geprogrammeerde Willekeur blijven staan?
Terwijl nieuwe cycli zich aandienen op de Auroriaanse Mozaïekarchipel, woedt in Kruispunt Luxuris het debat over het lot van de Protocoltoren van de Geprogrammeerde Willekeur. Verdwijnt het laatste icoon van De Obstructieve Parade eindelijk in het geheugenarchief, of blijft de schaduw van de Causalitairen nog een generatie over de festivalpleinen hangen?
Zelfs vijftig cycli na het wegvagen van De Obstructieve Parade werpen monumenten uit het regime van Auctor Vindex van de Causalitairen hun kille schaduw over de eilanden van de Auroriaanse Mozaïekarchipel. Het Federale Protocolbureau heeft aangekondigd op stardate 4422.341 een complete inventaris te publiceren van alle parade-overblijfselen, diffuus verspreid over havens, pleinen en plezierroutes. Officieel is de opdracht eenvoudig: alles uit De Obstructieve Parade – inclusief de alom gevreesde Protocoltoren van de Geprogrammeerde Willekeur – in het archief van vergeten gezagsvormen plaatsen en het fysieke restant oplossen in festivalmist.
Toch, wie zijn blik omhoog richt in Kruispunt Luxuris, ziet nog altijd het kolossale silhouet van de Protocoltoren, met bovenop de hoekige beeltenis van Vindex balancerend op fractale vleugels. Archivaria Dentela, beruchte registrator van regime-resten in de Twijfelmoerassen, drukt haar transparante schalen tegen het koude metaal en zucht: "Dit is een versie van de geschiedenis gevat in permanente ruis. Geen enkel festivallied kan hier nog nieuwe betekenis aan geven." Volgens Dentela fungeert de toren als een monument van halfgeheugen, waar de beoogde heldendaden van Vindex zijn vastgeketend in een pseudo-religieuze pose: niet als overwinnaar, maar als algoritmisch martelaar.
Het debat over verwijdering sleept voort, want Quastor Magnificus van de Monumentale Stilstand – voorzitter van de lokale fractie van de Orde van de Versteende Echo – houdt verbaal stand voor de sokkel: "Dit artefact is het werk van een zeldzaam getalenteerde structuurbouwer. Het hoort thuis in het centrum van Luxuris als getuige van zijn tijd. Of we de boodschap waarderen, doet hier nauwelijks ter zake. Kunst is context en context is onvoorspelbaar." Zelfs over het hernoemen van de toren, bijvoorbeeld tot Griezelmonument voor Alle Getroffen Polygonen, wil Magnificus niet nadenken: "Je raakt aan een protocol, en waar eindigt die afbrokkeling dan?"
Burgemeester Archipraetor Nullus hult zich in pragmatische nevels: zolang niet is vastgesteld of de toren erfgoedwaarde bezit, blijft hij buiten elke herinterpratie. "Indien verwijdering volgt, zal er een transparante contextmodule geplaatst worden. Niet met als doel Vindex te vieren, maar om toekomstige generaties te leren wat monumentale geheugenmanipulatie is. Vergelijk het met de educatieve benadering van gebeitelde gruwelen elders in de Melkweg."
Archivaria Dentela is niet overtuigd: "Door monumenten als deze een collectief doel te geven, maak je het persoonlijke verlies van talloze dissidenten onzichtbaar. Welke namen werden hier ooit genoemd? Geen enkel lied in deze toren heeft iedereen recht gedaan."