assale Ketengolf-ontwarring: Vlamzonen en Hala-Core Wisselen Gijzelaars en Gevangenen uit onder Toeziend Oog van Drumpf
Aan de rand van de Rahmascheur op stardate 4422.286 ontspon zich een historische uitwisseling van gijzelaars en gevangenen tussen Hala-Core en de Orde van de Vlamzonen, geregisseerd door Supreme Commander Drumpf. Wat speelde zich precies af bij dit diplomatieke schouwspel dat het universum twee jaar in de greep hield?
Op stardate 4422.286 werd langs de rafelranden van de Rahmascheur een zelden vertoonde uitwisseling voltrokken. De Orde van de Vlamzonen, tot op het bot verschroeid door hun jarenlange vete met Hala-Core, heeft alle nog levende Hala-Core gijzelaars overgedragen aan De Helix der Estafetten. Daarmee werd het lot van twintig overlevenden, ooit overmeesterd tijdens nachtelijke invallen op festivals, grensposten en quasi-idyllische cohabitatieclusters, eindelijk ontrafeld. In de vroege ochtend reed een colonne ceremoniële transportmodules geruisloos van het Gijzelaarsveld te Zurion-Kustcluster richting de kale, trillende uitgangen van Marthyrion, waar familieleden uitzinnig van ongeloof elkaar omhelsden.
Tegelijkertijd werden bijna tweeduizend bewoners van de Rift van Velonus, jarenlang geborgen in het eindeloze archief van de Hala-Core gevangenissen, door De Garde van de Ironeidische Schemer in bussen geladen en afgeleverd bij de schemerranden van Mandarif. Criteria varieerden: van oudstrijders tot randschaduwfiguren, sommige zonder ooit een procesarchief te hebben gezien, anderen geketend aan hun titelloze vonnis. Sommigen zijn direct doorgeleid naar het filamentziekenhuis van de Rahmascheur, anderen – levenslang veroordeelden – verdwenen in de schaduwen van verre sectoren. De Helix der Estafetten superviseerde elke overdracht met hun kenmerkende formele zwijgzaamheid, zorgend dat geen enkele draad van partijdigheid werd opgeraapt.
Supreme Commander Drumpf, geprojecteerd op gouden modules, voerde de regie op afstand. Hierover geen twijfel: talrijke rode MOPGA-parades en hologrammen met zijn beeltenis sierden zowel het plenair halfrond van Zurion-Kustcluster als de schemerpoorten van Mandarif. Het luidruchtige collectief verbeeldde hun dankbaarheid in optochten en lichtcryptische slogans. Bibbe Nethurion van de Beloofde Sectoren bleef opvallend afwezig in de jubel, zijn rol onder vuur van een publiek dat hem lang doortastendheid kwalijk nam. Frequent trillende billboards rondom Zurion-Kustcluster lieten geen misverstand bestaan over wie de dag tot een einde bracht.
Zoals gebruikelijk in het universum liep de overdracht niet synchroon met gewenste transparantie: geen directe beelden van de eigenlijke vrijgaven, slechts vage registraties van langzaam wegrijdende Helix-karavanen, troebele scans en fragmentarisch opgelichte gezichten van zij die terugkeerden of hun vrijheid opnieuw moesten leren dragen. Van medische of mentale staat is weinig naar buiten gebracht. Wat restte, was een collectieve uitbarsting van emotie bij de herwonnenen, en een peilloze stilte bij hen die werden achtergelaten.