De Kosmische Courant

Als dimensie-beer ben ik niet snel onder de indruk, althans niet sinds de grote Kwantisstof-congestie van stardate 3999.044. Toch moest ook ik mij deze week behelpen met een ruimtevaartuig van de standaard Hala-Core transportlijn: type 7-KB, lokaal bekend als de 'Gromsloep'. Het schip stond geparkeerd net langs de zuidoostelijke greep van de Rahmascheur, tussen roestige schroefdraden en een zwevende hoop generatorwrakken.

De Gromsloep blinkt uit in soberheid: het casco is stevig genoeg om de permanente drukgolven en het bijtende elektrisch stof te weerstaan, zolang men er niet op rekent dat het interieur ongeschonden blijft. De besturingspanelen reageren direct - iets wat men hier waardeert, gezien de slome tijdslippen die de Rahmascheur om de paar micro-eonen uitstoot. Sitzschaamte blijft een probleem: de stoelen zijn ontworpen voor wezens met een anatomie die zich lastig verhoudt tot klassieke vormgeving. Ventilatie werkt, mits het schip niet net een passage langs een neutronentieling maakt, want dan ruikt alles naar verbrand geologenhaar.

Positief zijn de automatische noodsignalen, die bij een dreigende afsluiting van de scheur een vlaag geruststelling sturen via ingebouwde beermodules (ik heb er een paar gesloopt, maar het bootje bleef gaan). Het zicht rondom is matig: veel losse banners en vacuüm-damp bemoeilijken navigatie, maar de verlichte drones wijzen meestal betrouwbaar de weg richting de uitgangen, zolang men hun zwermgedrag respecteert.

Wie iets zoekt dat hem snel en relatief veilig van A naar B transporteert in de afgelopen stardates van de Rahmascheur, krijgt waar hij voor betaalt. Verwacht alleen geen glans of comfort; dit schip doet zijn werk zonder poespas. Precies wat de meerderheid hier gewend is.