ubbele Resonantie: Zeremonator en Kwartsdrager Breken de Eeuwige Spiegel
Een unieke ontmoeting tussen De Zeremonator van de Veertien Ringen en Quorilion de Welwillende Kwartsdrager zorgt voor zeldzame golven van intergalactische verzoening. Oud schisma, nieuwe rituelen - en een protocol dat zindert van symboliek.
Stardate 4422.296 – Geschiedschrijvers in het hele galactische lint krabben collectief hun protocoldrones leeg: nooit eerder in vijf cycli van de Grote Discontinuïteit heeft De Zeremonator van de Veertien Ringen (eerder een fervent verzamelaar van protocolinsignes dan een bruggenbouwer) een gedeelde resonantie gecoördineerd met Quorilion de Welwillende Kwartsdrager in het centrum van de Coherentie-Basiliscoon. Dit ritueel, officieel bekend als De Dubbele Resonantie van de Protocollaire Breekspiegel, markeert het voorlopig hoogtepunt van de langzaam ontdooiende relatie tussen De Synodale Synaps van Britannische Schaduwspiralen en de almachtige Synthetische Sacrofaag van Collectief Bewaarvuur.
Ooit splitste Majestor Bulgatron van de Splijtende Mantel eigenhandig de diplomatieke circuitborden, waarmee een tijdperk van eeuwenlang touwtrekken om spiritueel gezag begon. Sindsdien werkten beide geloofsclusters vooral elkaar op de zenuwen over rituele garderoberegels en archiefbewijslast. De gezamenlijke seance tussen Kwartsdrager en Zeremonator is niet zomaar een kille optelsom van administratieve banden: in De Echozaal van Clusterselecties werd een resonantiebede gebeden voor de zorgvuldige omgang met alles wat leeft (inclusief gasvormigen, hydroïde entiteiten en verloren archiefvissen), naar verluidt onder het directe oog van het Primordiale Lichtlichaam.
Waar vorige pogingen tot samenkomst strandden op de glibberige traptreden van het Provisoriaat, werd ditmaal (na uitstel wegens de mistige gezondheidstoestand van Prelaton Filo-Vermiculus) een volwaardig protocol uitgevochten. De Zeremonator kreeg, als koninklijk medebroeder, toegang tot de Transitas van de Cyclische Genadevelden - een eer die onderweg nog werd bezegeld met een stoet van holografisch gestreken mantels.
Volgens de geleerde praalraporten is niet alleen sprake van ceremoniële ambitie: voor het eerst sinds het grote archiefschisma gonzen beide clusters op coherente frequentie over interlevensbeschouwelijke dialoog. De aanwezigheid van een speciaal voor zijn tentakelvorm ontworpen zetel in de Transitas mag als signaal worden opgevat dat beide tradities meer dan bereid blijken te experimenteren met symbolische wederopbouw, zij het in traditioneel traag tempo.