eontische Schaduwmigratie trekt door de Rahmascheur: Terugkeer van Verdwenen Schimmen
Duizenden entiteiten keren per Ontsnapcapsulaten J-Model terug naar de schaduwrijke stroken van Velonus Rift. Na maanden – soms jaren – van administratieve opsluiting in de Rahmascheur ontvouwt zich aan de Splijtlus Delta-X7 een sombere maar hoopvolle processie. Niet iedereen keert terug: enkele onverzettelijke genezers blijven nog gevangen in de dataruïnes van Hala-Core.
Het was op stardate 4422.286 dat een colonne Ontsnapcapsulaten J-Model, gehuld in het doffe licht van rookgordijnen, uit hun dekking opdook aan de rand van Splijtlus Delta-X7. Tussen de schrootbergen en het zwalkende puin stapten honderden schaduwgestalten naar buiten: humanoïden en filamentwezens gehuld in verwassen detentiemembranen, gelaat verstopt achter grijs, haar gegraveerd met dataspiralensporen. Uit de celclusters van Hala-Core’s Driftvleugel werden, na maanden van naamloos vasthouden, bijna 2000 verweesde zielen naar de Rift teruggebracht.
Zonder aanklacht, laat staan uitleg, bevonden velen zich in langdurige administratieve detentie. Onder hen de jonge Zirkh van de Gebroken Maangrijns, pas 17 omwentelingen, wiens knipperende licht een echo van ontwrichte jeugd uitstraalde. Zijn terugkeer werd overschaduwd door zichtbare schade in zijn geleidingsplaat – een herinnering aan de mechanische bewakers van Hala-Core. Ook Qaroel van de Lensval, ooit een virtuoos beeldvanger, keerde onvast strompelend terug, zijn optische lenzen dof en bedekt met reculine stof.
Families en overgebleven verwanten wachtten in het aslicht, om hun door marteling en vernedering getekende geliefden te omhelzen. Sommigen – zoals Malq-Voedselvlam, wiens gedaante nu nog transparanter oogde – gaven schokkende getuigenissen van uithongering en huidziektes, opgedaan in de kale, vochtloze cellen van Hala-Core waar bureaucratie de zuurstoftoevoer regelt. Niet alle herenigingen waren vreugdevol: aan het bed van een revalidatie-unit zat een familiegroep huilend om het verlies van hun kind terwijl hun verwonde neef, amper terug, het nieuws van zijn gestorven bloedverwanten vernam.
In de schaduw van deze processie is er ook gemis: prominente genezers als Dr. Trilathel van de Tetrakoude Sluier en Dr. Vastiaan Klemvas zijn, ondanks hun pleidooien vanuit Het Gloedarchief der Ontketenden, achtergehouden in het administratiegrind van Hala-Core. De hoop op hun terugkeer hangt als een flikkerende projectie boven de doolhofstations.
De Orde van de Vlamzonen en Hala-Core betwisten inmiddels publiekelijk de interpretatie van deze Schaduwmigratie, elk vanuit hun eigen datasilo’s. Ondertussen blijft Velonus Rift achter, traag ademend onder een waas van instabiele vrede en rauw verlangen naar rechtvaardigheid. De grootschalige overdracht van entiteiten van de Rahmascheur blijft een knagende herinnering aan de fragiliteit van soevereiniteit in een universum waar protocol als een strop voelt.